"نگارنده در این کتاب کوشیده تا با جستاری در وقایع و رخدادهای زمان صدارت امیرکبیر نقش عامل فرهنگی را در شکل‌گیری تحولات اجتماعی آن دوران بررسی نماید. بر این اساس، مدرسه‌ی دارالفنون و نقش آن در جایگاه ویژه و به مثابه‌ی نماد اصلاحات فرهنگی امیرکبیر، محور اصلی این پژوهش قرار گرفته است. نگارنده خاطرنشان می‌کند: تاسیس دارالفنون امید به اصلاحات را در جامعه‌ی ایرانی به وجود آورد و معلمان ایرانی و فرنگی چنان به کار مشغول شدند که تصور می‌شد که جریانی از فعالیت‌های علمی و فنی به وجود آمده که می‌تواند عقب ماندگی‌ها را جبران کند و نظم نوین در جامعه پدید آورد، اما متاسفانه این امیدها دیری نپایید و سرانجام با جدا شدن شعبه‌های طب و جراحی و بخش‌های نظامی از آن، دارالفنون به یک دبیرستان معمولی تبدیل و پس از مدتی تعطیل شد."