گفتگو

نظام تعلیم و تربیت نوین در ایران با نام مدرسه دارالفنون پیوند خورده است. این مدرسه بنیان‌نهاده میرزاتقی خان امیرکبیر صدراعظم ناصرالدین شاه قاجار است؛ گرچه این رجل عهد قجر را عمری به کفایت در مصدر صدارت و ... نبود تا میوه‌ای از این درخت بچیند.

نویسنده کتاب «بچه های دارالفنون» گفت: افتخار داشتم که اولین کتابم را درباره شهید «محمدباقر رحمانی» بنویسم که مستندی داستانی است و زندگی شهید را از کلاس پنجم ابتدایی تا شهادت روایت می کند.

۸۱ ساله است و می‌گوید: «هر وقت بمیرم جوان‌مرگ‌شده‌ام» شنیدن این جمله از زبان پروفسور «داریوش فرهود» در اولین ملاقات، هم شگفت‌انگیز به نظر می‌رسد و هم یک شوخی ؛ اما وقتی ساعتی با او معاشرت می‌کنیم، راز این سرزندگی را درمی‌یابیم.

گفتگوی صمیمی با دکترحسین محمد زاده صدیق نویسنده و مترجم، فعال سیاسی و از اساتید مدرسه دارالفنون، جناب دکتر به خانه خودتان دارالفنون خوش آمدید. از اینکه افتخار آشنایی با یکی از چهره های ماندگار علمی فرهنگی نصیب مجموعه دارالفنون شد خوشحالیم. س. از زندگی خود و از سوابق علمی به ویژه سابقه خود در دارالفنون بفرمائید. ج. من هم به نوبه خود تشکر دارم ازاینکه چند لحظه فرصت نسیبم شد تاپس از گذشت سالها باردیگردر این مکان حضوریافتم  بنده  از سال ۶۸تاسال۷۳ افتخار معلمی را داشتم .دراین دوره علاوه برکسوت معلمی فعالیت فرهنگی گسترده برای معرفی دارالفنون وبانی آن امیرکبیر داشتیم که نمونه آن فصل نامه دارالفنون رامی توان اشا ره کرد و پس ازآن درسال۷۳ درآموزش وپرورش بازنشسته شده وادامه کار را دردانشگاه های مختلف پی گرفتم.

با توجه به جایگاه و نقش تعیین کننده ایی که مدرسه دارالفنون در آموزشهای نوین ایران داشته است و به منظور آشنائی بیشتر با تاریخچه و پیشینۀ این بنای فاخر و ارزشمند ، وب سایت مدرسه دارالفنون مصاحبه ایی را با جناب آقای استاد محمود حکیمی ، مورخ ، پژوهشگر و نویسنده که تعدادی کتاب و مقالات متعدد در مورد مدرسه دارالفنون نوشته اند ، انجام داده است که ضمن تشکر از آقای رحیم روحبخش ( کارشناس اسناد دارالفنون ) که زحمت این مصاحبه را کشیده اند ، تقدیم علاقه مندان می گردد.

سعید نیکپور گفت : دوره‌ای که سریال «امیرکبیر» را کار می‌کردیم در کارها انگیزه بود؛ چراکه عوامل این حس در وجودشان بود که مشغول ساخت یک کار خوب و ماندنی برای مملکتشان هستند؛ بنابراین با انگیزه کار می‌کردند و خوشحال بودند.