ارسال شده توسط محتوا در .
استاد عباس نمازیان معلم پیشکسوت دارالفنون و استاد داوری کشتی جهان با ابراز رضایت از دیدار مجدد از دارالفنون اظهار داشت: این دیدار با دیدار قبلی من بسیار متفاوت است زیرا کارهای فرهنگی و تاریخی بسیار بزرگی در دارالفنون انجام شده است که انجام چنین کاری در آموزش‌وپرورش را در گذشته به یاد ندارم.
وی گفت: امیرکبیر انسان بزرگی بوده و کارهای ماندگاری انجام داده است اما در حال حاضر احیا کردن آن کارها بسیار مهم و اساسی است که در زمان‌های گذشته انجام نشده است؛ جمع‌آوری این حجم از سند و سوابق ، کار بسیار بزرگی است که در دارالفنون به انجام رسیده است.
نمازیان تصریح کرد: دارالفنون مرکز علم و دانش و پرورش انسان‌های بزرگی بوده است که فارغ‌التحصیل شده‌اند و ما می‌توانیم از این بزرگان به نفع علم، دانش و آموزش‌وپرورش استفاده کنیم؛ اگر همه می‌خواستند در مورد امیرکبیر مطلب بنویسند،اما این کار امروز در دارالفنون در یک مجموعه به‌صورت تابلوهائی زیبا حاوی متن و تصویر، آماده‌سازی و در اختیار فرزندان کشور قرار گرفته است که کارآمدتر و مناسب‌تر است.
معلم پیشکسوت دارالفنون بیان کرد: از اقدامات قابل‌تحسین و بی‌نظیر دیگر در دارالفنون جمع‌آوری تاریخ فرهنگ کشور از گذشته تاکنون است؛ به‌عنوان یک معلم با ۵۳ سال سابقه معتقدم باید دانش آموزان از نزدیک تاریخ جمع‌آوری شده در دارالفنون را ببینند و با انسان‌های بزرگ کشور و خدمات آنها آشنا شوند.
وی در ادامه گفت: در زمینه ورزش خاطرات زیادی از دارالفنون دارم؛ به یاد دارم ورزشکاران بنامی ، همچون هفت نفر از تیم ملی ژیمناستیک، بهترین‌های فوتبال و بهترین تیم والیبال ، که همگی از دارالفنون برخواسته اند.
وی افزود: باشگاه مرحوم ورزنده دارالفنون هنوز به نام استاد مرتضی مسعودنیا شناخته می‌شود؛ این باشگاه در گذشته همه‌روزه علاوه بر خدمت در دو نوبت صبح و بعدازظهر در قالب کلاس‌های ورزش دانش آموزان، پس از ساعت چهار بعدازظهر علاوه بر دانش آموزان در اختیار بهترین قهرمانان ایران نیز قرار می‌گرفت و بهترین مربیان کشور در این باشگاه فعالیت می‌کردند به‌عنوان مثال عبدالله موحد با اینکه خود فارغ‌التحصیل دبیرستان مروی بود اما فقط در یک باشگاه در کل ایران آن‌هم در دارالفنون شاگردان را تمرین می‌داد و از خدمت در مدرسه متعلق به امیرکبیر با افتخار یاد می‌کرد؛ در این خصوص جا دارد یاد اساتید ورزش دارالفنون همچون مرتضی مسعودنیا، ناصر قادریان، کشاورز و غضنفری که خدمات شایسته‌ای به ورزش ایران داشتند را گرامی بدارم.
نمازیان با تأکید بر نقش کلیدی میرمهدی ورزنده افزود: ایشان را در سال ۱۹۷۶ در جام «یاشاردوغو» ترکیه درحالی‌که کشتی‌گیرانی چون محمد بنا، مشتاقی، علی آبادی و ... عضو تیم ملی ایران بودند در سن ۸۰ سالگی از نزدیک دیدم؛ ایشان همچون نام خود ورزنده و سرحال بود و بسیار وطن‌پرست و عاشق ایران بود؛ از کارهای مهم و پرافتخار ورزنده تربیت معلمان ورزش و آموزش رایگان انواع ورزش‌ها به دوستداران ورزش بود.
وی گفت: پیشنهاد می‌کنم اسناد و منابع جمع‌آوری شده به‌عنوان تاریخ فرهنگی سنوات مختلف ایران به‌صورت کتاب چاپ و در برنامه‌های درسی دانش آموزان و دانشجویان گنجانده شود. وجود نقشه‌های کهن با عناوین خلیج‌فارس و دریای بوشهر و زنده نگه‌داشتن بخشی از فرهنگ کشورم در کتابخانه دارالفنون باعث خوشحالی و افتخار است.
وی ادامه داد: در زمان جنگ تحمیلی، روزی مدیر مدرسه به من گفت که فردی به ما اطلاع داده است که یا باشگاه ورزش دارالفنون رو تعطیل کنید و یا مسئولیت آن را بپذیرید که به دستور بنده باشگاه موقتاً تعطیل شد؛ عصر همان روز منافقین برای اختلال در سیستم مخابراتی کشور اقدام به بمب‌گذاری در ساختمان مخابرات در ضلع شمالی دارالفنون کردند که متأسفانه موجب بروز خساراتی جدی به دارالفنون گردید اما با عشق و همت معلمان، دانش آموزان و والدین مدرسه فردای آن روز مدرسه با کمترین امکانات مجدداً آماده خدمت شد؛ مدرسه دارالفنون تا پایان شهریورماه سال ۱۳۶۰ همچنان باز و به تعلیم دانش آموزان می‌پرداخت.
استاد داوری کشتی جهان بیان کرد: در زمان انقلاب و تظاهرات مردمی ، پیشگام مبارزات در منطقه حساس مرکزی تهران ، دارالفنون بود که پس از تظاهرات داتش آموزان دارالفنون در خیابان ناصرخسرو، دبیرستان مروی و پس‌ازآن بازار تعطیل می‌شد؛ در جریان نهضت ۱۵ خرداد سال ۱۳۴۲ نطفه اولیه تظاهرات توسط دانش آموزان دبیرستان‌های دارالفنون، مروی و حافظ شکل گرفت و سپس جمعیت کم‌کم به آنان افزوده شد؛ در جریان حوادث سال ۱۳۵۷ درحالی‌که هنوز تظاهرات حتی در دانشگاه تهران شکل نگرفته بود، دانش آموزان دارالفنون اقدام به تظاهرات بر ضد رژیم شاهنشاهی می‌کردند که در همین خصوص دو نفر از دانش آموزان دارالفنون درمقابل درب اصلی مدرسه در خیابان ناصرخسرو ،توسط عوامل حکومت به شهادت رسیدند.
وی تصریح کرد: از مسئولان دارالفنون می‌خواهم تا جلساتی با حضور دانش‌آموختگان، معلمان دارالفنون و مردم برپا شود تا آنها خاطرات خود را از دارالفنون بازگو کنند؛ از وزیر محترم آموزش‌وپرورش هم به‌عنوان یک معلم کوچک قدیمی ورزش خواهش می‌خواهم تا مجدداً زنگ ورزش مدارس را با توجه به شرایط کم‌تحرک زندگی دانش آموزان از یک ساعت به دو ساعت افزایش دهند.
معلم پیشکسوت دارالفنون گفت: از اقدامات شایسته وزارت آموزش‌وپرورش ایجاد امکانات ورزشی ارزان‌قیمت برای معلمان در سرتاسر ایران است؛ بنده نیز همچنان در یکی از مدارس تهران در حال خدمت هستم و افتخار می‌کنم که پس از ۵۳ سال هنوز از خطه فرهنگ خارج نشده‌ام و به اصول خود پایبندم.
استاد عباس نمازیان در ادامه به پرسش‌های خبرنگاران پاسخ داد و در مورد سال‌های حضور در دارالفنون گفت: از سال ۱۳۴۳ تا پایان شهریور ۱۳۶۰ در دارالفنون بودم؛ بعد از دارالفنون به دبیرستان شهید بهشتی واقع در منطقه ۲ آموزش‌وپرورش تهران وارد شدم و تا زمان بازنشستگی همان‌جا بودم.
وی در پاسخ به سؤال خبرنگاری درباره روز اول ورود خود به دارالفنون افزود: بنده متولد سال ۱۳۱۹ هستم و در موقع ورود به دارالفنون بسیار جوان بودم و بعضی از دانش آموزان گمان می‌کردند من هم دانش‌آموز هستم. در آن دوران به دلیل شرایط متفاوت اوضاع ورزش هم فرق می‌کرد؛ دارالفنون از امکانات خوب ورزشی بهره می‌برد به‌طوری‌که فقط پنج زمین والیبال در آن وجود داشت؛ دارالفنون دارای امکانات ورزش‌های کشتی و ژیمناستیک بود و مسابقات منطقه در آن برگزار می‌شد؛ دارالفنون در آن روزها دارای شهرت و جاذبه بسیار بود و به دلیل همین جاذبه و خیل عظیم علاقه‌مندان کلاس‌های دارالفنون کمتر از ۹۰ نفر دانش‌آموز نداشت؛ ورود به دارالفنون بسیار سخت بود و حتی خود ما معلمان نیز به‌سادگی قادر به ورود دانش‌آموزی نبودم.
این پیشکسوت دارالفنون ادامه داد: در آن دوران در یکی از سال‌ها در زمان مرحوم محمد بلور تیم ملی دارای کشتی‌گیر سنگین‌وزن کشتی نبود؛ بلور در نهایت یک کشتی‌گیر مناسب در کرمانشاه پیدا کرد و قصد داشت نام وی را در مدرسه دارالفنون ثبت‌نام کند که امکان این امر میسر نبود؛ در نهایت اساتیدی چون مهدی زاده، صنعتگران، سید محمد خادم، پرویز سیروس پور همه بسیج و واسطه شدند تا مدیر مدرسه نهایتاً به این امر تن دارد. دارالفنون در آن دوران دارای بهترین معلم‌های ایران بود؛ از سرآمدهای آن زمان مرحوم کوشا معلم شیمی، محمدی معلم ریاضی، مسعودنیا معلم ورزش، بهشتی معلم هندسه و ... بودند که یاد همه آنها را گرامی می‌دارم.
وی با اشاره به مفاخر مدرسه دارالفنون تصریح کرد: آقایان کمال، محمود و رضا مشحون که از مفاخر و مدیران بسکتبال بودند و هستند همگی در دارالفنون درس خوانده‌اند و فارغ‌التحصیل شدند؛ همچنین آقایان رسولی، یوسفی و نواب نیز از ملی پوشان ژیمناستیک از افتخارات دارالفنون و آقای امیر تهرانی نیز به‌عنوان آخرین فارغ‌التحصیلان دارالفنون از اعضای تیم ملی کشتی بودند.
استاد نمازیان در مورد سوابق خود در فدراسیون کشتی خاطرنشان کرد: در فدراسیون کشتی رئیس کمیته داوران، رئیس هیئت کشتی تهران، مدرس فدراسیون جهانی کشتی، نماینده فدراسیون جهانی، حضور در چهار المپیک، بهترین داور المپیک سیدنی، دارای سوت طلایی المپیک و رئیس انجمن ورزشی آموزشگاه‌های کشور بوده‌ام.
این پیشکسوت در پاسخ به سؤالی درباره پهلوان عباس زندی گفت: همه کشتی گیران و پهلوانان در تهران از جمله آقایان عباس زندی، مرحوم جهان‌پهلوان تختی، مهدی زاده، صنعت‌کاران، پرویز و محمد عرب، پذیرایی، گیوه چی و ... ، قبل از اینکه سالن سالن کشتی پارک شهر ساخته و آماده شود ، در دارالفنون تمرین می‌کردند؛ به واقع پایگاه اصلی کشتی و ورزش ایران دارالفنون بوده است. بنیاد اصلی کشتی ایران در دارالفنون بود و بعد از آن وزارت آموزش‌وپرورش با خرید ۲۰۰ تخته کشتی و اهدا آن به مناطق مختلف کشور خدمت بزرگی به کشتی ایران کرد؛ جناب آقای دکتر حمیدی معاون محترم ورزش وزیر آموزش‌وپرورش نیز از دارالفنون بوده‌اند.
نمازیان به سایر افتخارات دانش آموزان دارالفنون اشاره کرد و افزود: بهترین قاری ایران در سال ۱۳۵۳ از دانش آموزان دارالفنون بود؛ ایشان یک ویالن زن متبحر بود که در اثر نصیحت یکی از معلمان به قرائت قرآن نیز روی آورد و بهترین قاری قرآن در ایران شد.
وی در پاسخ به سؤالی درباره زنگ ورزش دارالفنون نیز گفت: همه مقاطع تحصیلی در آن دوران دارای ۲ ساعت زنگ ورزش با معلم تخصصی ورزش بودند؛ یکی از راه‌های سالم ماندن بچه‌های ما امروز با توجه به تبلیغات وسیع شبکه‌ها ورزش کردن است.
این استاد پیشکسوت در مورد نحوه گزینش معلمان و دانش آموزان برای ورود به دارالفنون نیز اظهار داشت: در گذشته معلمان برای ورود به دارالفنون مبتنی بر یک اصولی بود و در صورت واجد شرایط بودن به‌خصوص از منظر اخلاق امکان ورود به دارالفنون را می‌یافتند؛ دانش آموزان نیز برای ورود برای دارالفنون پس از گزینش‌هایی امکان ورود می‌یافتند و در زمان ورود فرمی حاوی شرایط اخلاقی و رفتاری به آنان ارائه می‌شد که حتی به وضعیت و فرم آنها در بیرون از مدرسه نیز پرداخته شده بود.
نمازیان در پایان درباره شرایط فعلی خود گفت: در حال حاضر معاون یک مدرسه هستم اما در کنار آن نیم‌نگاهی نیز به استعدادهای ورزشی دانش آموزان و کشف آنها دارم.
انتهای پیام/
نظر شما